Jako piłkarz, Pele zdobywał Puchar Świata najczęściej – 3 razy. Jednak to inny Brazylijczyk, Mario Zagallo, ma najwięcej złotych medali (4). Faktem jest, że wygrał dwa razy jako zawodnik (1958, 1962), raz jako główny trener (1970) i raz jako drugi trener (1994).

Panującymi mistrzami świata są Francuzi. Wygrała w sumie dwa razy. Pierwszy raz miało to miejsce w 1998 roku.

Tylko reprezentanci Europy (12 razy) i Ameryki Południowej (9 razy) zdobyli mistrzostwo.

Warto zaznaczyć, że jeden z rekordów Pucharu Świata należy do naszego rodaka. Oleg Salenko trafił do bramki 5 razy w jednym meczu. Ani wcześniej, ani później nikomu nie udało się strzelić więcej niż 4 bramki w jednym meczu.

Piłka nożna jest prawdopodobnie jedynym sportem, w którym Igrzyska Olimpijskie nie są głównym turniejem. Faktem jest, że na Olimpiadzie grają zawodnicy poniżej 23 roku życia i tylko 3 zawodników, którzy przekroczyli tę granicę wiekową.

Mistrzostwa Europy w piłce nożnej

Każdy turniej kontynentalny odgrywa ważną rolę dla swojego kontynentu. Jednak Mistrzostwa Europy wyróżniają się pod względem doboru zawodników, reprezentacji narodowych i relacji w mediach.

Inauguracja” turnieju została zaplanowana już w 1927 roku, jednak zatwierdzono ją dopiero w 1958 roku. Stara nazwa to Puchar Narodów Europy. Obecna nazwa została zmieniona w 1968 roku.

Sam turniej odbywa się co cztery lata, a najlepsze drużyny na kontynencie walczą o puchar Henri Delaunay’a (puchar nosi imię pomysłodawcy turnieju).

Niemcy i Hiszpania były najczęstszymi zwycięzcami UEFA EURO, wygrywając po 3 razy. Niemcy mają w sumie 9 medali (w tym srebro i brąz) i 12 wpisowych, a Hiszpanie 4. Reprezentacja ZSRR zdołała wygrać pierwsze zawody w 1960 roku. Trzykrotnie nasza reprezentacja zajęła drugie miejsce na UEFA EURO. Panującym zwycięzcą jest Portugalia.

Puchar Ameryki

Biorą w nim udział drużyny z CONMEBOL (Konfederacja Piłki Nożnej Afryki Południowej). Zaprasza również drużyny z CONCACAF i Azji. Po raz pierwszy odbył się on w 1916 roku. Choć niektóre losowania odbywały się nieoficjalnie.

Wcześniej Puchar Ameryki był znany jako Mistrzostwa Drużyn Narodowych Ameryki Południowej. Obecna nazwa została nadana turniejowi w 1975 roku. Paradoksalnie, Brazylia jest najsilniejszą drużyną świata w historii futbolu, ale nie na kontynencie. Faktem jest, że w rozgrywkach kontynentalnych odnieśli 8 zwycięstw, podczas gdy Urugwaj i Argentyna mają ich odpowiednio 15 i 14. Panującym zwycięzcą jest Chile.

Puchar Konfederacji

Rozgrywany jest pomiędzy najlepszymi drużynami z każdego kontynentu a mistrzami świata. Turniej po raz pierwszy został rozegrany w 1992 roku, nosił nazwę King Fahd Cup, a jego gospodarzem była Arabia Saudyjska. Po 1995 roku był sponsorowany przez FIFA. Początkowo rozgrywany był co 2 lata, obecnie odbywa się co 4. Najczęściej wygrywali go zawodnicy z Brazylii – 4 razy. Francuzi wygrali dwa razy.

Brazylijski bramkarz Nelson Dida rozegrał najwięcej meczów na Pucharze Konfederacji – 22 spotkania. Z obecnych zawodników, żaden nie rozegrał 11 spotkań.

Złoty Puchar CONCACAF

Rywalizacja toczy się pomiędzy drużynami członkowskimi CONCACAF i drużynami przyjezdnymi. Historia Złotego Pucharu Concacaf sięga 1963 roku. W tamtym czasie był on znany jako Mistrzostwa CONCACAF. Od 1972 do 1989 roku turniej nie istniał. Z kolei prawdziwy Złoty Puchar rozgrywany jest od 1991 roku. Odstępy czasowe między turniejami często się zmieniają.

Najczęstszymi zdobywcami trofeum byli zawodnicy z Meksyku – 10 razy. Panującym zwycięzcą jest USA (w sumie 6 zwycięstw).

Brazylia, jako zaproszona drużyna, dwa razy dotarła do finału i raz zajęła trzecie miejsce.

Puchar Azji

Od 1956 roku odbywa się co 4 lata. Uczestniczą w nim zespoły z Azji i Australii. Do 1968 roku istniała tylko faza grupowa, która wyłaniała zwycięzcę. Później zorganizowano rundę play-off.

Od 2006 roku pod egidą AFC (Azjatycka Konfederacja Piłkarska) występuje reprezentacja Australii. Powodem tej decyzji jest rzadki udział reprezentacji w mistrzostwach świata. Byli niepokonani w eliminacjach, ale trudno było im awansować do fazy pucharowej przeciwko Ameryce Południowej.

Japonia wygrywała Puchar Azji najczęściej – 4 razy. Najbliżej są Arabia Saudyjska i Iran – po 3 razy. Panującym zwycięzcą jest Katar. Australijczycy wygrali raz i raz dotarli do finału.

Puchar Narodów Afryki

Historia CAF rozpoczęła się w 1957 roku. Początkowo format i terminy nie były spójne. Obecnie jednak odbywa się on co 2 lata.

Drużyna Egiptu zdobywała puchar najczęściej – 7 razy. Kamerun jest na drugim miejscu (5 mistrzostw). Panującym zwycięzcą jest Kamerun. Drużyna Nigerii najczęściej zdobywała pierwszą trójkę – 14 razy (3 złote, 4 srebrne i 7 brązowych medali).

Puchar Narodów OFC

W gronie drużyn Oceanii od 1973 roku. Od 2006 roku Puchar Narodów OFC jest eliminacją do Mistrzostw Świata. Najczęściej wygrywały go drużyny z Nowej Zelandii (5 razy (są panującymi zwycięzcami) i Australii (4 razy).

Liga Narodów

Odbywa się pod auspicjami UEFA. Odbył się po raz pierwszy w tym sezonie (2018/19). Zwycięzcą została drużyna Portugalii.

TURNIEJE KLUBÓW PIŁKARSKICH

W zawodach mogą brać udział nie tylko reprezentacje narodowe, ale także poszczególne kluby.

Liga Mistrzów

Najbardziej prestiżowe zawody klubowe na świecie. Od 1955 roku do 1991 znany był jako Puchar Mistrzów Europy i brali w nim udział tylko zwycięzcy krajowych rozgrywek. Od 1992 roku został on zreorganizowany, liczba uczestników wzrosła, a turniej stał się jeszcze trudniejszy do wygrania.

Real Madryt najczęściej wygrywał Ligę Mistrzów i Puchar Europy – 13 razy. Drugie i trzecie miejsce zajmują AC Milan (7) i Liverpool (6), zwycięzcy Ligi Mistrzów. Juventus najczęściej przegrywał w finałach – 7 razy. Iker Casillas rozegrał najwięcej meczów – 177. Cristiano Ronaldo jest najlepszym strzelcem z 126 bramkami.

Zreorganizowany turniej od dawna nie był możliwy do wygrania przez dwa lata z rzędu. Chociaż Real Madryt pięciokrotnie zdobywał Puchar Mistrzów Europy w starym stylu. Tradycja została przerwana przez tę samą stronę Realu Madryt, która zdołała wygrać Ligę Mistrzów trzy razy w latach 2016-2018.

Puchar Libertadores

Puchar Libertadores składa się z najlepszych klubów Ameryki Południowej. Od 2013 roku nosi on nazwę Bridgestone Libertadores Cup. Również od 1998 do 2016 roku w rozgrywkach brały udział kluby meksykańskie.

Historia Pucharu sięga 1948 roku, kiedy to nosił on nazwę Klubowych Mistrzostw Ameryki Południowej.

Argentyńskie Independiente jest najczęstszym zwycięzcą – 7 razy. Najbliżej jest argentyńskie Boca Juniors – 6 razy – które najczęściej brało udział w finałach (17 razy). Panującym mistrzem jest argentyński River Plate. Urugwajskie Peñarol i Nacional były najczęstszymi uczestnikami z 45.

Kolumbijska América Uruguay była w finałach 4 razy, ale nie udało jej się zdobyć żadnego trofeum.

Klubowe Mistrzostwa Świata

Jest to rywalizacja pomiędzy najsilniejszymi klubami z każdego kontynentu. Po raz pierwszy odbył się w 2000 roku i miał zastąpić Puchar Interkontynentalny ze zwycięzcami Ligi Mistrzów i Pucharu Libertadores. Ostatecznie w 2005 roku stał się pełnowartościowym zamiennikiem.

Najczęściej mistrzostwo zdobywał Real Madryt – 4 razy. “Barcelona trzykrotnie zdobywała mistrzostwo.

Zwycięzca przez cały rok nosi na swoim uniformie naszywkę z napisem, że jest najlepszym klubem na świecie.

Niemiec Toni Kroos zdołał zdobyć pięć klubowych mistrzostw świata, co jest rekordem dla zawodnika. 4 razy jako piłkarz Realu Madryt i raz w barwach Bayernu Monachium.

Trudno jest wyróżnić inne turnieje klubowe pod względem prestiżu. W Europie są to bez wątpienia Superpuchar UEFA, Liga Europy oraz czołowe rozgrywki – APL, La Liga, Bundesliga, Serie A. Jednak na każdym kontynencie ogromną popularnością cieszy się również Liga Mistrzów, która uważana jest za bardzo prestiżowy turniej. W każdym razie, każda top lista jest wysoce subiektywna, jeśli nie ma konkretnych liczb. Jednocześnie wszystkie te zawody są godne uwagi (w rankingu brano pod uwagę prestiż turnieju na arenie światowej).